Fenna is 38 jaar en woont met haar man en zoontjes in Dedemsvaart. Ze is werkzaam als administratief medewerkster en in haar vrije tijd mag ze graag fanatiek sporten. Fenna maakte vijf jaar na haar diagnose de switch van pen naar pomp, een keuze waar ze eerder nog niet klaar voor was. Inmiddels kan ze zich geen leven zonder pomp meer voorstellen. Vandaag deelt ze haar inspirerende verhaal over haar leven met diabetes, haar vastberadenheid en moed.

 Ik wilde absoluut geen kastje bij me dragen”

Sinds september 2001 heb ik diabetes. De eerste 5 jaar heb ik insulinepennen gebruikt totdat het ziekenhuis me eigenlijk min of meer verplichtte om over te gaan op de insulinepomp. Dat wilden ze al eerder want ik was eigenlijk nooit goed ingeregeld geweest en vooral de avonden waren lastig. Maar een pomp?  Ik had een puberleeftijd en wilde absoluut geen kastje bij mij dragen 24 uur per dag.  Na vijf jaar uitstel ging ik dan echt over op de pomp, en werkelijk nu zou ik niet meer terug willen naar het spuiten!

Toen ik op de pomp overging waren er nog niet super veel pompen om uit te kiezen. Ik heb vijftien jaar lang één pomp van hetzelfde merk gebruikt. Totdat ik Anouk (@dia_b_blog) op Instagram ging volgen en bij haar de Tandem t:slim X2 zag. Ik vond deze pomp erg interessant en besloot me erin te gaan verdiepen. Mijn diabetesverpleegkundige had op dat moment geen patiënten die deze pomp gebruikte, maar gelukkig kon ik veel informatie opzoeken. Ik heb Anouk nog wat vragen gesteld en toen ik de pomp in het echt zag, was mijn keuze gemaakt. Het formaat van de pomp was doorslaggevend voor mijn keuze. De t:slim is kleiner en dunner dan de meeste andere pompen en dat vind ik toch wel erg fijn omdat ik ook vaak jurken en rokjes draag.  Het touchscreen was ook een pré en je kunt de pomp opladen via een USB kabel, dus je hebt geen gedoe meer met batterijen! Ook kun je via de laptop de pomp updaten, dit vind ik ook belangrijk omdat er volop ontwikkelingen zijn bij Tandem en Vitalaire. 

Na 3 jaar over op Control-IQ

Sinds 2021 gebruik ik de t:slim X2 en ik vind het een fijne pomp. Ik heb minder verstoppingen dan bij mijn eerdere pomp en ook de service vanuit Vitalaire vind ik zeer prettig. Toen ik de pomp had uitgekozen, werd er een afspraak in het ziekenhuis gemaakt. Samen met mijn diabetesverpleegkundige en een medewerker van Vitalaire werd alles netjes uitgelegd en ingesteld. 

Tot januari dit jaar gebruikte ik de pomp in combinatie met de Freestyle Libre. In verband met hypo unawareness (helaas voel ik mijn hypo’s niet meer aankomen) moest ik over de Dexcom CGM sensor. Het voordeel is dat deze sensor kan communiceren met de pomp. De hybride closed loop technologie Control-IQ werd geïnstalleerd op mijn pomp.

Door de combinatie van sensor en pomp kan Control-IQ voorspellen wanneer mijn waarden zullen stijgen of te hard zullen zakken.  Mijn pomp kan dan de basale insuline gaan verhogen of verlagen. Wordt er een hypo voorspeld, dan stopt hij de insuline. En ziet de pomp dat mijn waardes blijven stijgen? Dan geeft hij nog een extra correctiebolus. Deze automatische hulp is natuurlijk erg prettig. Toch is het ook weleens lastig. Als ik wil gaan sporten bijvoorbeeld, en dan ter voorkoming van hypo’s, zo weinig mogelijk actieve insuline in mijn lijf wil hebben.. Dan komt de hulp van mijn pomp even niet zo goed uit 😉. 

Ik heb hier best wel even mee geworsteld.  Tot VitalAire me adviseerde om de activiteitenstand Bewegen te gebruiken en me uitlegde hoe ik makkelijk kan switchen tussen profielen en standen. Dit werkt gelukkig heel fijn voor mij. 

Wat ben ik blij dat ik weer lekker kan gaan sporten! 

 Sinds ik Control-IQ gebruik is mijn time in range ontzettend verbeterd en bij de laatste controle was mijn hba1c al erg gedaald, hele mooie resultaten!”

Leven met diabetes

Ik krijg nog weleens de reactie: ‘Ach, na 22 jaar diabetes weet je wel hoe het werkt!’. Maar helaas is dit niet waar, elke dag is anders en elke dag is het weer een opgave om je suikers goed te krijgen. We willen allemaal leven zonder complicaties. Daarom heb ik laatst meegedaan aan een run op het circuit van Zandvoort om geld in te zamelen voor diabetesonderzoek. Onderzoek blijft belangrijk, niet zozeer voor mij, maar wel voor alle kinderen die het krijgen.  

 Bij een hoge waarde was ik bang dat er iets mis zou gaan met mijn baby!”

Het is mijn grootste angst geweest dat ik diabetes zou overdragen op mijn kinderen. Ik vond mijn zwangerschappen met diabetes pittig. Je wilt alles doen voor een gezond kindje: als ik ook maar even een hogere waarde had, schoot ik in de stress en was ik bang dat er iets mis zou gaan met mijn baby.  Die eerste checks na hun geboorte vond ik vreselijk spannend maar gelukkig hebben de jongens allebei geen diabetes. 

Geef niet op

Dat is mijn boodschap voor anderen met diabetes type 1. Uiteindelijk vind je de weg die het beste werkt voor jou.  Ook mag je er soms best aan toegeven dat diabetes niet makkelijk en niet leuk is! Dit kan ook niet zonder steun van je omgeving, in dit geval mijn man, hij weet alles precies. Zodra mijn pomp 's nachts piept, springt hij uit bed en gaat hij ranja halen. Dit is zo fijn, ook de kinderen weten precies welke ranja in de koelkast voor mij is, dit is de hypo ranja 😊

^{V152_10-2024 - CE2797}