Hoe wordt diabetes type 2 gediagnosticeerd?

Screening op diabetes type 2 is essentieel voor de preventie van complicaties en moet ook worden uitgevoerd als er geen symptomen zijn waargenomen. Een eenvoudig bloedonderzoek om specifieke indicatoren te meten kan leiden tot een betrouwbare diagnose van diabetes type 2.

Screening op diabetes type 2: waarom is het belangrijk?

Diabetes type 2 wordt erg vaak door artsen gediagnosticeerd, vaak wanneer de patiënt geheel nietsvermoedend is. De aandoening treft een groot percentage volwassenen, met name ouderen, dus wordt het aanbevolen om vroegtijdig te testen, om de drie jaar vanaf de leeftijd van 40 jaar in België en 45 of 35 in Nederland (afhankelijk van de etniciteit).

Sommige mensen hebben een hoger risico op het ontwikkelen van diabetes type 2. Als u last heeft van een van de volgende risicofactoren, moet u uw huisarts raadplegen, ongeacht uw leeftijd:

● overgewicht of obesitas; 

● gebruik van antipsychotische geneesmiddelen;

● zittende levensstijl; 

● voorgeschiedenis van zwangerschapsdiabetes of familiegeschiedenis van diabetes type 2;

● hartziekte;

● hoog cholesterol- of triglyceridegehalte;

● slaapstoornissen;

● hoge bloeddruk.

Houd er rekening mee dat België en Nederland hun eigen richtlijnen voor screening hebben, raadpleeg uw huisarts. 

Een vroege diagnose van diabetes type 2 maakt het mogelijk om de impact van hyperglykemie op het lichaam te beperken, met behulp van de nodige aanpassingen in levensstijl of door middel van farmaceutische behandeling, of beide.

Bloedtesten om diabetes type 2 te diagnosticeren

Diabetes type 2 wordt gediagnosticeerd met een eenvoudige bloedtest. De test wordt meestal uitgevoerd wanneer de patiënt nuchter is, bij voorkeur via een bloedstaal.

In het geval dat de eerste test een positief resultaat heeft, moet binnen 14 dagen een tweede bloedstaal worden afgenomen om de initiële diagnose te bevestigen of te weerleggen.

Nuchtere bloedglucosetest  

Bij een nuchtere bloedsuikerspiegeltest wordt een bloedstaal afgenomen als de patiënt niet heeft gegeten gedurende ten minste 12 uur. Het doel is om te controleren of de bloedglucosespiegels hoog zijn zonder te hebben gegeten, om zo mogelijke diabetes type 2 te detecteren. Als twee metingen met een paar dagen ertussen gelijk zijn aan of hoger zijn dan 126 mg/dL, dan wordt een positieve diagnose van diabetes bevestigd.

Willekeurige bloedglucosetest

Zoals de naam doet vermoeden, is de willekeurige bloedglucosetest een bloedstaal dat op elk moment van de dag kan worden afgenomen. Het maakt het mogelijk om de bloedglucosespiegel te meten zonder rekening te houden met het tijdstip waarop de patiënt voor het laatst heeft gegeten of gedronken. Glucosewaarden boven 200 mg/dL wijzen op volledige diabetes.

HbA1c-test 

HbA1c (geglyceerde hemoglobine)-test wordt gebruikt om de bloedglucosespiegels in de afgelopen twee tot drie maanden te meten. Het maakt het mogelijk om chronische hyperglykemie te identificeren en, in bevestigde gevallen, om vast te stellen of de diabetes verbetert of verergert.

De geglyceerde hemoglobinespiegel wordt als te hoog beschouwd als deze hoger is dan 5,7%, en als deze hoger is dan 6,5% is diabetes bevestigd. 

Orale glucosetolerantietest

Orale glucosetolerantietesten meten het suikergehalte in het bloed gedurende een periode van enkele uren. Het wordt 's ochtends uitgevoerd, na 8-12 uur vasten. Vlak voor de afname van het eerste monster wordt 75 gram glucose ingenomen. Twee uur later wordt een tweede bloedstaal genomen en als er een bloedsuikerspiegel hoger dan 200 mg/dL is, wordt diabetes vermoed.  

C-peptidetest

De diagnose van diabetes type 2 kan ook het meten van de C-peptidewaarden omvatten. Dit helpt bij het bepalen van de mate van insulineproductie en dus hoe gevorderd de ziekte is. Het niveau van C-peptide is vaak hoger na de aanvang van diabetes type 2, en neemt vervolgens af naarmate het vordert.